عشق

که ای کاش یکبار دیگر مریض می شدم عشق چون باران است که در زمین دلها گل رافت و مهربانی میرویاند

چون دریاست که غم و اندوه را در خود فرو می برد چون ابر است که باران نشاط می بارد چون خورشید است که موجب تکامل کائنات می شود.

          انسان در کشتزار زندگی مانند گیاهی است که با باران عشق شاداب می ماند